Artykuł
Przez najbardziej atrakcyjne miejsca gminy Cyców przebiegają dwa szlaki turystyczne:
"niebieski" (CH-1387-n.): Jezioro Uściwierz - Wólka Nadrybska (torfowisko Ciesacin) - Kol. Garbatówka - Kopina - rezerwat wodno - torfowiskowy "Jez. Świerszczów" - Świerszczów;
"zielony" (CH-1385-z.): Borysik - Świerszczów - rezerwat wodno - torfowiskowy "Jez. Świerszczów", Kopina, Wólka Cycowska - Cyców - kol. Biesiadki.
Jezioro Uściwierz
Największe spośród naturalnych jezior na Pojezierzu. Ma ono 284,1 ha, z czego aż 229,24 ha (w tym 205 ha wód) należy administracyjnie do gminy Cyców. Jego powierzchnia stanowi 1/10 powierzchni wszystkich jezior Pojezierza. Mimo niedużej głębokości, nie przekraczającej 6,6m, pojemność jeziora Uściwierz, wynosząca 9 mln m3 wody, stawia je na trzecim miejscu na przedstawianym obszarze. Jezioro Uściwierz jest przyrodniczą perłą Pojezierza. Ten duży trudnodostępny naturalny zbiornik, otaczają torfowiska z cennymi gatunkami roślin. Żyje tu ponadto bogata fauna ptaków wodno - szuwarowych, toteż zarówno jezioro jak i tereny doń przylegające od zachodu i pd. - zachodu będą objęte ochroną rezerwatową.
Istniejącą tu niegdyś osadę (Ostwisz) potwierdza dokument z 1252 r. O tej osadzie odnotowanej jako Osthwisz, Ostwysz wzmiankuje również w XV w. Jan Długosz. Skomplikowana historyczna analiza słowotwórcza nazwy "Uściwierz" może oznaczać miejsce, gdzie pojawiły się źródła jeziorne - `ujście wody` + `wir`.
Torfowisko Ciesacin
Użytek ekologiczny, będący ostoją ptaków wodno - błotnych ze stanowiskami rzadkich roślin chronionych.
Kol. Garbatówka
Park podworski z drzewami - białodrzew i lipa drobnolistna - oznaczonymi w 1985 r. jako pomniki przyrody. Miejsce najnowszych (1999/2000 r.) znalezisk archeologicznych datowanych na 8 500 - 6 500 lat p.n.e. W Szkole Podstawowej w Garbatówce znajduje się ekspozycja, dokumentująca wykopaliska i znaleziska.
Kopina
Dawne dobra Wólki Nadrybskiej. Nazwa miejscowości wzmiankowana na początku XIII w. W lokalu świetlicy wiejskiej można oglądać stałą ekspozycję dotyczącą historii tej miejscowości. W Kopinie warto obejrzeć także 4 figury, w tym murowaną z 1905 r.
Rezerwat wodno - torfowiskowy Swierszczów
Utworzony w 1959 r. w pobliżu miejscowości o tej samej nazwie. Jeziorko i pas torfowisk znajduje się pod ochroną ścisłą (razem ok. 12,25 ha); pozostała część chroniona jest częściowo. Dostęp do jeziora jest częściowo utrudniony ze względu na zwarte zarośla wierzbowe i łozowe, pokrywające gleby bagienne, wytworzone z torfów mszysto - turzycowych.
Świerszczów
Wieś wzmiankowana w 1440 r. Swój największy rozkwit przeżywała w XVIII - XIX w., kiedy ej właścicielem był ród Rulikowskich (na cmentarzu przykościelnym w pobliskim Wereszczynie znajduje się kaplica grobowa Rulikowskich).
Pozostałości parku dworskiego, założonego przez Rulikowskich w XVIII w., z trzema podwójnymi szpalerami lipowymi, wśród nich jako pomniki przyrody: dwie lipy drobnolistne, grab pospolity oraz dwa jesiony wyniosłe.
Świątynia drewniana, o konstrukcji zrębowej, oszalowana, z dachem krytym blachą, z wieżyczką na sygnaturkę. Dawna cerkiew parafialna p.w. Podwyższenia Krzyża Św., której budowę (kończono ok. r. 1875. Od 1921 r. (w 1927 r. odremontowana) do chwili obecnej pełni funkcję kościoła rzymskokatolickiego p.w. św. Bazylego. Wewnątrz znajduje się obraz Najświętszej Marii Panny z pół. XVII w., malowany na desce. W 2001 r. poddany gruntownym pracom konserwatorskim. Naprzeciw wejścia do kościoła znajduje się dzwonnica drewniana o konstrukcji słupowe -lamowej na planie kwadratu, z czterospadowym dachem.
Cmentarz przykościelny - znajduje się tu m.in. grób ostatniego właściciela dóbr Świerszczów, Maksymiliana Bieńkowskiego (odkupił majątek w 1918 r.), działacza społecznego, uczestnika walk o niepodległość, dwukrotnie więzionego w Cytadeli Warszawskiej, ochotnika w wojnie polsko - bolszewickiej, działacza Stronnictwa Narodowego, który zginął śmiercią tragiczną pod Trawnikami w 1930 r.
Wólka Cycowska.
Obelisk poświęcony pomordowanym w czasie 11 wojny światowej Polakom i Żydom.
Cyców
Dawny zespół dworski i pozostałości zespołu folwarcznego (przy końcu ul. Kościelnej), które w latach 80-tych XIX w. zostały odkupione przez ludność niemiecką. Tu do 1940 r. znajdował się zbór ewangelicki, jeden z trzech (obok Chełma i Kamienia) na Chełmszczyźnie, w którym odprawiano stałe nabożeństwa.
Dawna cerkiew pounicka p.w. św. Michała Archanioła (przy ul. Kościelnej), położona w centralnej części wsi, zbudowana w latach 1860 - 1870. Od 1875 r. cerkiew prawosławna, a od 1918 r. kościół rzymskokatolicki p.w. Opieki św. Józefa. Obecnie nie służy celom duszpasterskim. Świątynia murowana, kryta blachą, 17.5 m długa, 8.5 m szeroka, 8 m wysoka, zbudowana w stylu bizantyjskim, o niskich oknach w nawie przedniej i środkowej, o dwóch zakrystiach z dachem płaskim. Nad nawą środkową znajduje się ciężka sygnaturka, w miejscu, gdzie jeszcze w 1920 r. była bania bizantyjska. Dzwonnica kościelna wymurowana w 1871 r., umieszczona na placu przykościelnym. Naprzeciw kościoła stoi figura NMP z 1862 r.
Pomnik z lat-30-tych XX w. (u wylotu ul. Kościelnej, naprzeciw budynku urzędu gminy), w kształcie kapliczki zwieńczonej krzyżem, poświęcony bohaterom poległym we wspomnianej bolszewikami.
Cmentarz ewangelicki, prawosławny oraz cmentarz wojskowy (przy Krzyżówkach Lubelskich), z czasów I wojny światowej i wojny polsko - bolszewickiej.
Biesiadki.
Rzadkie zbiorowisko roślin wodno - torfowiskowych o pow. 16,49 ha, będące przykładem procesu zarastania jeziora.
Jezioro Głebokie
Ponadto można odpocząć nad Jeziorem Głebokie o powierzchni 12 ha. I głębokości 4,1 m które jest dobrze widoczne z Łęczynskiej szosy.
